Bana uyacak bir marilyn monroe resmi yok! Yettiği kadar


7 Aralık 2010 Salı

Without You

Önce gülüşün soldu yüzümde
Sonra rengin silindi gözlerimden
Tenime fazla geldi tenin
Öpücüklerin yaktı yanaklarımı
Nefesinin dokunuşunu hissedemez oldum

Saldırdı varlığın ruhuma
Kelimelerimi duymadın
İçimde kaybettim seni
Bulmaya çalışmadım

Senden sonra umudumu kaybettim
Giderken tutmadın
Ve suçlu olanda bendim
Dönüp arkama bakmadım

Gözlerimden akmadı yokluğun
Ellerim isyan etmedi yalnızlığa
Dizlerimi kendime çekip oturmadım
'O şimdi kimle' demedim

Sensizlik bozmadı dengemi
Kendimi ararken kuytularda
Üzgünüm, O sen değildin
 Ve Üzgünüm, ben sen değildim.







4 yorum:

Hero of Darkroom dedi ki...

ve ne güzel bir siirmis bu ama biraz celiskili geldi bana.. askindan emin olamamis bi siir gibi geldi.. sarkida süpermis :)

FiRSTe dedi ki...

okuyunca hoşuma gitmedi, sankı bitmemiş gibiydi, şimdi düzeldi gibi
Aşktan değilde aşkın bittiğinden emin olamama durumu.
Çok ÇOk eski zamanlar

Hero of Darkroom dedi ki...

bence her iki halide farkli güzel ama bana askin bittiginden emin olamamadan cok askindan emin olamama gibi geldi israrliyim bu konuda .. eski zamanlar iyidir güzeldir.. yenileride güzel olur mu acaba

FiRSTe dedi ki...

farklı bakış açılarına açık bi insanım, o hissiyat verdiyse sana, haddimi bilirim ben :)
Yenileride güzel, en azından ben güzel olanı buldum ama sen benim kadar şanslı mısın bilmem :)