Çikiçikiçikilotalı süüt. Son 1.5 saattir içmeye çalışıyorum seni. İnat ettim bitmeden kahve içmeyeceğim. Biliyorum çok kızgınsın bana senin buzlukta unuttum die. Ama ne yapayım, sıcaktın sen, ben seni sıcak içememki. Sıcakken pek çekilir değilsin üstelik.
Unuttum die neden donuyorsun? Hem ben ders çalışıyodum. Unutmam normal. Hem ben bu aralar herşeyi unutuyorum. DOnmuş olabilirsin ama el insaf, neden çözünmedin hala? Çok sinirlendim. Seni bırakıp arkadaşlarından birine geçmem, pek tarzım olan bir şey değil. Seni aldatmamı mı istiyorsun?
Ben aldatmayı/aldatılmayı sevmiyorum. Vicdanım sızlıyor sonra. Olmaz yapma, çözün artık. Pipetini çıkartıp,o küçük delikten çıkartırım seni die kutuyu bile sıkmaya bile çalıştım. Nie hala benimle savaşıyosun? Sabaha kadar ders çalışcam ben, kahve de içmem lazım daha çok miktarlarda.
Ps: Zihnimde gerçekten çikolatali süt kutusuyla konuştuğumu farkedince, bu yazıyı yazmam gerektiğini hissettim.Verdiğim rahatsızlıktan dolayı özür dilerim.
Ama yazmam sayesinde artık konuşmuyorum çikolatalı sütümle.Ohh be düşüncelerim rahatladı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder