Simler üflenebilir saclarıma çokca
Ve ben bir balık olabilirim akvaryumda
Sırtına tırmanabilirim birden
Ve atabilirim kendimi uçurumdan
Kırmızı bir elbiseyle karşında
Makyajsız durabilirim utanmadan
Topuklu ayakkabılarım
Ve çarpık bacaklarımla
Susabilirim kavga ederken
Ve gülebilirim canın yanarken
Bir papatya falı olabilirim aslında
Sen uzaklara daldığında
Bir yüzük takabilirim parmağıma
Ve kaybedebilirim onu duşta
Bir salıncağın üstünde
Ulaşabilirim göklere
Balonlar bağlayabilirim koluma
Ve patlatabilirim hepsini
Gülleri kurutup saklarım belki
Ve atabilirim sonra çöpe
Kelebek kadar olabilir ömrümüz
Yine de ismimi unutmazsın belki
Ya da çıkmayabilirim hayatından
Haberdar olmazsın gitmediğimden
Sürükleyebilirsin beni peşinden
Ve ben ters yöne koşabilirim
Kokum gelebilir burnuna
Uzansan da tutunamazsın
Yatağımın üstünde ağlayabilirim
Kaybettiğim gençliğime bakarak
Cıplakta olabilirim belki
Ve sadece saçımı okşa isteyebilirim
Kitap gibi okuyabilirim seni
Ve sadece bir cümleymiş gibi davranabilirim
Öldürebilirim seni duraksamadan
Sen beni öldürmeden
Gülüşümü giyebilirsin sende
Gözlerimdeki ışığı ödünç verebilirim belki
Gözyaşlarıma bile dokunabilirsin hatta
Simler üfleyebilirsin saçlarıma çokça
Ve ben, utanabilirim.
Ve ben, kaçabilirim.
Ve ben, unutabilirim.
Ama ben sevebilirim seni çokça
4 yorum:
bak ben bu şiire hasta oldum :|
dokundu bana ..
film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden her sahne..
şiiri okurken kafamda yarattığım kadına tekrar tekrar aşık oldum..
bitek yüzünü seçemedim o kadının :|
önce hep zaten hayal ettiklerimize aşık oluoruz. Gerçek hayatta bulamayıncada 'Vay basıma gelenler' dioruz :)))
tesekkur ederim beğendiğin için :))
öyle valla. . bu ne biçim hikaye böyleee :)
şimdi o kadın makyajsız durur mu karşımda..
o değilde keşke karşımda ;
güvenir bakışlarla,
Kalbinin kırıklıklarından
beni suçlamayan bakışlarla dursa dimi..
ama şöyle de bişi var:
İnsanoglu hep suçlar
Yorum Gönder