"Biz sizin gibi her şeye sahip olarak yaşamadık. Babamızdan hazır gelmedi cebimizdeki 3 kuruş bile. Bizim sizin gibi sayısız, hiç kullanmadığımız kıyafetlerimiz olmadı. Abilerimizden, ablalarımızdan kalan bir kazak, bir botla geçirdik bütün kışlarımızı. Hepimizin altında araba yoktu. Taksilerle de gitmedik yürümeye üşenip 3 adımlık mesafeleri. Toplu taşıma araçlarıydı ulaşımımızı sağlayan. Bazen onları bile karşılayamayıp yürüyerek giderdik okulumuza, işimize.
Bizim eğlencelerimiz sizin gibi değildi. Gece dışarı çıktığımızda bir maaş bırakıp kalkmazdık. Sırf eğlencesine, kendimizi hatırlamayacak kadar içmezdik sağda solda. Sırf daha çok kafamız güzel olsun diye uyuşturucu kullanmazdık biz.Korurduk kız arkadaşlarımızı, sizin gibi yataga atmaya çalışmazdık bize güvenen her kızı. Bizim kahvaltılarımız sizinki gibi olmazdı. Sipariş vermezdik biz dışardan, sırf 2 tabak masaya koymaya üşendiğimiz için.En güzelinden, en samimisinden 2 yumurta kırıp 5 kişi beraber yerdik.
Bizim oyunlarımız sizinkiler gibi değildi. Kart oyunlarını/okeyi parasına değil eğlencesine oynardık.Arkadaş, arkadaşa borçlanmazdı.Biz sizin gibi iyi gün dostu değildik üstelik. Birimize bir şey olsa, hepimize olmuş sayardık. Birinin başı sıkışsa, hepimiz onun için orda olurduk. Sizin yaptığınız gibi telefonları duymamazlıktan gelmezdik.Zaten sizin gibi telefonlarımızda yoktu bizim yanımızda taşıdığımız. Bir saatte buluşmak için söz veriyorsak, tam o anda orda olurduk, saatlerce bekletmezdik karşımızdakini. Saygısızlıktı bu bize göre.
Biz sizin gibi izlediğimiz dizilerde ne olmuş diye konuşmazdık. Biz okuduğuımuz kitapları tartışırdık kendi aramızda. Dünya'da neler olmuş araştırmaya öğrenmeye çalışırdık kütüphanelerde. Biz kütüphaneden çıkmayan üniversite öğrencileri olmaya çalışırdık, sizin gibi kütüphaneye adım atmayan değil. Biz 'Kim kiminle nerede görülmüş' merak etmezdik. Biz 'Ülkede neler oluyor' diye merak ederdik. Biz ülkeden gitmeyi değil, ülkeyi kurtarmayı hedeflerdik hayallerimizde.
Sonra bizi de böldüler tıpkı sizin gibi. Sağ/sol diye aynı ülkenin evlatları olduğumuza bakmadan.Okulda, sokakta birbirimizi görünce düşman düşman bakar olduk aynı parklarda oynadığımızı unutup. El altından silahlar depolandı evlerde. Kimimiz işkence gördü, kimimiz öldürülüp kahraman oldu. Ölümden öte köy varmış ve sıfatların önemi varmış gibi 'Şehit' dedik kayıplarımıza.Sokak başında adam öldürülür oldu. Sesini yükseltenler okuyamadı.Etliye, sütlüye karışmayanlara korkak dendi. Sonra darbelendi ülke,toplum.
Şimdi sizde bu evrelerden geçmektesiniz.Sonuçlar aynı olur mu bilinmez. Şimdi siz de başı kapalı bir insan görünce, düşman düşman bakıyorsunuz birbirinize. Şimdi sizde silahlandırılıyorsunuz hemde yasalarla.Sokak başında adam öldürün diye. Şimdi sizin dil'inizde ayrılmaya çalışılıyor aynı vatanın evlatları olduğunuza bakılmadan, sanki dedeleriniz aynı toprağa kanlarını akıtmamış gibi. Şimdi siz de bölünmeye zorlanıyorsunuz kendi içinizde, tıpkı bize yapıldığı gibi. Bahaneler farklı, amaçlar aynı. Hala farkında değil misiniz?"
O zamandan bu zamana pek bir ilerleme kaydedememişiz sanırım. Farklılıklarımız ve benzerliklerimizle hep aynı döngü içinde yaşamaktayız. Tarihler değişiyor, nesiller değişiyor fakat memleket sorunları hep aynı kalıyor.
PS: Bunları birinin adından yazmadım.Kendi okuduğum, ailemden dinlediğim anılarla yazmaya çalıştım sanki o zamanda yaşamış biri gibi. Yazdıklarım yanlışta olabilir, doğru da.Kim bilebilir? Ben bilemem, ben sadece kendi yorumuma göre yazdım. Zaten hiç bir zaman çok şey bildiğimi iddaa etmedim ben.
Saygılar, sevgiler.
6 yorum:
Çok güzel ve doğru yazmışsın.. Sanırım bizim için gözlerimizi kapayıp yargılamak herşeyden kolay.. Artık vakit çok geç gibi gözüküyor ; maalesf.
keşke daha çok birikimim olsaydıda dahada güzel ifade edebilseydim kendimi.Yetersiz oldu sanki
Yinede tesekkur ettim
Daha yazılacak çok olmakla beraber, şimdilik bu kadar yeter gibi duruyor. Tek tesellim jenerasyon farkının kendi üstümde en az olması. Ama şu da bir gerçek bazı durumlar vardır ki herkeste olması gerekenlerdir, bazı şeyler vardır ki koşullara göre değişkenlik gösterir. En basitinden ailelerimizin durumları bizim şu andaki durumlarımız gibi olsaydı da aynı şekilde mi davranırlardı? yoksa aile şerefi filmindeki zengin çocuk gibi mi davranırladı? zaman geçtikçe olanaklar artıyor ama bunu ters yönde etkileyecek değişiklikler de yok değil, haksız mıyım?
çok güzel bir yazı bu. doğru söylüyorsun. yıllar geçiyor. birşey değişmiyor. biraz teknoloji değişiyor. hayat ayni. ben de bu konuda çok yazıyorum zaten.
değiştikçe herşey aynı kalıyor, demiştim.
eski blogumda kaldı. gugıl kilitledi bi yannışlık sonucu :)iki haftadır açacaklar.
iyi ki gelmişsin bloguma. şimdi bak çok sevindim.
:)
:) sende iiki gelmişin hoşgelmişin :) takipçilerim artınca nie bilmiorum cok mutlu oluorum :)
tesekkur ettim tekrardan
sen de. ama çok tatlı blogun.
takipçilerin en kısa zamanda artar.
hiç merak etme sen.
:)
Yorum Gönder