Satır Satır

Bir sessiz gece, bir kaç sigara

Belki bir kaç benliğim odada

Sigaram yanarken, üşüyen benliklerim

Bir kaç kelime, tek cümle

Benim yatagımda uyuyan arkadaşlar 
Açılmamış bir kitap, Onlarca sayfa
Sönmüş bir balon, uçmayı bırakmış
Bir telefon, bir mesaj

Yine duygular

  Açık balkon kapısı, havalanan bir perde,

Uçurtmalar yerine.

Karanlığın uğultusu

Artık konuşmayan bir rüzgar

Bir orkide beni dinleyen

Ve bir biblo karşımda

Beyaz, saf

Sanki benim gibi

Öldürülmüş bir duruluk

Açık bilgisayarlar etrafta

Şarjları bitik

Tıpkı biz insanlar gibi

Gelmeyen uyku,kaçak oyunlar

Bakışlar bile kaçamak

Dökülmüş bir oje,boya kokusu

Yoksa gecenin kokusu mu bu içime çektiğim

Anlamsız satırlar

Uzayıp giden, durmayan

Gittikçe belirsizleşen



Fotograflar beyazlaşan

Bir duman etrafta

Cigerlerimde

Ve belkide zihnimin tam içinde

Bilincimle dans eden

Bir kaç tane kül

Halının üstünde

Ve portakallar masada

Beyazlaşan fotograflara renk katmak için

Tekrar şekilden şekile giren duman

Akmayan yaşlar

Gülüşlerle saklanan

Düşen bir kaç kirpik, dilek tuttugumuz

Kurulan hayaller, gerçekleşmeyen
Hoşçakal diyecek dudaklar
Acımasız Geceye
Elbet doğacak olan Güneş

Temizleyecek Geceyi