Bekle, bekle, bekle. Hep bekle. Hayatı bekle. İnsanları bekle. İnsanlar gelsin, gitmelerini bekle. Sıkıntının geçmesini bekle. Beklemekten yorul.
Yazmak için bile ilham gelmesini bekle.
Mesela beklemesek hiç bir şey için. Kafamıza göre yaşasak mükemmel bi Dünya'da. Sisteme ihtiyacımız olmasa. Hayallerin gerçekleşmesi için beklemesekte, hemen gerçekleştirsek?
'Şu olsun, bu olsun ondan sonra..' demesek hiç bir zaman.
Yok yok ne kadar beklesemde bu sıkıntı geçmiyor bir türlü.
1 yorum:
Hatta ağzımızı açmasak bile, düşününce oluverse her şey... Güzel olurdu tabi, ama zaman kavramı mahiyetini kaybetmez miydi o zaman?
Yorum Gönder