Saat sabah olmuş yine..Ben kaçırmışım o ayrıntıyı..Benim suçum degil..Panjurlarımın sucu..Evet ben kapadım onları daha bu eve ilk tasındıgımızda, ama olsun açılsalardı..
Elimdeki damga unutmak istediklerimi hatırlatıyor bana..GEçmiyor..ÇIkmıyor tıpkı yüregimdeki damga gibi..Yüregimde damgalanmış..Aklım onla da dalga gecer olmuş..
Yine katil olma potansiyelimin oldugu bir gun baslamış..Alçak panjurlar..Onların sucu..Aslında benim için hala dun..Uyuyup uyanmadan giremiyorum ben yeni gune..Tıpkı geri sayım yapmadıgım zaman yeni yıla giremedigim gibi..Ben hala 2009dayım..Girmicem inatla 2010'a iste..Yaslanmıcam..Bu sene dogumgunumude kutlamıcam..
Reddediyorum populer kultur olaylarını ben bugun..
Ozet olarak sacmaladım öle kendi kendime an itibariyle..
1 yorum:
Biliyormusun? Bu 2010 a girmeyi ben de son gün ertelemeyi istemiştim.
Son 20 gün; 31.12.2009 gecesinin güzel hayaliyle bir sürü planlar yaptım. SEVİLDİĞİM kadının benim olduğunu hissedicektim.(olayı sapıklığa çekmeyin) Bekledim azim ettim. Herşey ayarladım. Ev, şarap, nakit, film ve daha bir sürü plan...
Ama ne oldu? Biri gelip bütün planların tam ortasına pisledi (SIÇTI).
Ve ben yine kafamı duvarlara vurmaya başladım. Her zaman yaptığım hatayı yine yapmıştım. Hayal kurmak...Hemde ufacık bir hayal.
Hayatta hayallerinizin içine sıçmayı bekleyen tammm 8 milyar insan warken.Neden biz hayal kurmaya dewam ediyoruz.
konu dışı oldu biraz ama idare et.
Yorum Gönder