Bana uyacak bir marilyn monroe resmi yok! Yettiği kadar


30 Ocak 2010 Cumartesi

Cok neden, bir karar

Caresiz mi kaldım sanıyorsun??..Çaresiz olacak kadar güçsüz müyüm sanıyorsun??..Yada beni tanıdıgını mı sanıyorsun kalabalıktaki muhabbetlerden??..Kendi kendimi her defasında nasıl sabote ettiğimi, sonrasında kimseler anlamasın pişmanlıklarımı diye nasıl güldüğümü biliyor musun??..Pişmanlıklarımı sadece yalnızken yaşadıgımı, yalnızlıkla kendimi yenilediğimi, aslında göründügümden ne kadar farklı oldugumu bilmeden nasıl yargılamaya calışırsın beni??..Ne hakkın var??..

Sinirliyim ben en cok kendime..Kendimde begenmedigim ne varsa degistirme kararı aldım ben dun..Sonra uyudum, cok uyudum hemde..Bir gun atlamış, ertesi gun olmuş..En zor olan sey insanın kendini degistirmesi..Yaparım..Herkesten güçlüyüm ben içimde..Herkes korkarken yalnızlıktan, ben kucaklarım onu..Mucadele etmem..Bırakırım kendimi ona, beni iyileştirsin diye..

'Beni aslında kimse tanımıyor' diye isyan ederken, farkettimki aslında ben göstermiyorum gercek olan Ben'i kimseye..İnsanların hatası yok..Herkes masum..Bir ben sucluyum..Biri beni gerçekten tanırsa zararlı cıkarım korkusu var içimde hep..Gerci kimsede tanımaya calışmıyor sanırım gerçekten..Kimse görmüyor gerçek yüzümü..Eskiden biri yaklaşınca tanımak için, eger basarmaya yaklaşıyorsa, bana en ters gelen hareketi yaparak sabote ettim hep kendimi..En yanlış, en çirkin, sonrasında en cok üzülecegim sekilde davrandım..İnsanların yargıladıklarını düşünmeden..Cevremdekilerin saygısını kaybettiğimi düşünmeden hemde..

Kimse kimseyi gerçekten sevmiyor..Herkes kurt olmuş..Herkes eglence peşinde..Kimse kimseyi tanımaya calışmıyor..Herkes kolayın peşinde..Kimseye kızmıyorum..İnsanlar beni ciddiye almıyorsa artık, bu benim hatam..İnsanlar saygı duymuyorsa duygularıma, yine benim hatam..İnsanların gözünde nasıl bir sıfatım varsa ben yaptım bunu..Ama artık yeter diyorum kendime..Bu yaşta böle devam edilmez sadece eglenmek adına..

Ben kendimde begenmediğim ne varsa değiştirme kararı aldım dun..Rol yapmayı bırakma kararı aldım..Olmadıgım gibi davranmayacagım artık sırf eglenmek adına..

29 Ocak 2010 Cuma

Rahat ol

Bir hayalden yola cikarak yazmaya baslasam nerde durmam gerektigini anlayabilir miyim?..Unutur gibi oldum durulması gereken yeri..Sonra hatırladım rüyalarımda..Durdum daha fazlasından korkarak..Yinede sarıldım..Kaçmana gerek yok..

Cunku mutluyum yanında..Huzurluyum..Neden'ini bende bilmiyorum tıpkı senin gibi..Daha kendi sorularimi bilemezken, senin cevaplarına ulaşmaya calışır buldum kendimi..Zamansız, sabırsız..Kitlemek ya da darlamak içinde degil üstelik..Oda nedensiz..Ama eger bir insana 'Sen bunu elde edemezsin' dersen, o kendine daha ne istediğini sormadan, butun mantıgını bi kenara bırakıp zorlar butun sınırları..Gereksiz..Anlamsız..Sonra kendi de sasırır hatta 'Neden mutlu oldugum anları bozuyorum' diyerek..Mutluyum böylede..Yetiyorda aslında şimdilik..Sonrasını bilemem..Soz veremem incinmeyecegime..Ne olursak olalım..Ne yaparsak yapalım..Ama korkma buldum nerde durmam gerektigini..Rahat ol..Sıkıntı yok..Böyle devam etsekte fazlasına ulaşamadan, aslında kaybetmemeyi göze alıyoruz birbirimizi belkide..Sıfatlar degişsin yada degişmesin..Biz buyuz..Bu kadariz..Ama yinede cok güzeliz..Sen daha farkında degilsin ama o verdiğimiz örnekler değiliz biz..Olmayacagız..Aslında benzerimiz yok bizim..Görmek istersen farkedeceksin..

Fazla ifade etsemde kendimi zaman zaman, hatta yanlış cümleler kullansamda, kaçma..Daha duygusalım bazen..Sonra mantıgım konusur tekrardan..

Yani Rahat ol..Sıkıntı yok..

14 Ocak 2010 Perşembe

Sorguya kaldın!!

Hayatımla ilgili bir değişiklik yapmak istiyorum ben..Ama neyi değiştirmek istediğimi bulamıyorum..Bir değişiklik yapıp odamı toplasam yeter mi acaba?..Yada sigarayı bıraksam??..Eskiye donmesem ama eskiyi yeni yapsam??..GElir miyim kendime??..Bulur muyum kaybettiklerimi??..Tek kişilik yatagımda daha ne kadar yasamımı sürdürebilirim böyle hareket etmeden??

Ne kadar paylaşırsan insanlarla kendini dostun olurlar??..Yada ne kadar saklarsan sadece arkadasındırlar??..Düşman kazanmak için ihanet yeterli midir??..Yoksa illaki kan mı akıtmak lazım??..İntahar etmek için illa bileklerini mi kesmen lazım yoksa sadece sigara içerek yawas yawas öldürebilir misin kendini??..Aile her zaman, her durumda yanında mıdır insanın??..Yada ne yaparsan ailen, aile olmaktan cıkar??..Eskiyi özlemek gurursuzluk mudur gerçekten, yoksa kaybolmuşlukları kabul edip yinede özlemek büyüklük degil midir?..İçinden geldiği gibi mi yazmak makbuldur yoksa durdurmalı mı insan kendini digerlerini kırmamak adına??..Yüzüne gülüp arkandan konuşanları susturmak mı yoksa hiç yoklarmış gibi davranmak mı kendine güvenmektir??..Yada nedir yürekli olmak??..Hırsızın teki çalmak isterken sendekileri durup savasmak mı canın pahasına yoksa mücadele etmeyip kayıpların arkasından üzülmeyi göze almak mıdır yüreklilik??..Güzellik anlayışı sadece görüntüde midir yoksa??..Gözlerden dısarıya vurulamaz mı güzellik??..İnsanın kendini sorgulaması yeterli midir sahiden yoksa hayatı bir bütün olarak sorgulamamak yetersiz mi kalır?..Nedir acizlik??..Aldıgın kararları uygulayamamak mı yoksa kendine uygun kararlar alamamak mı??..Alışkanlık denilen kavram yüregin vazgeçemediği midir yoksa vücudun mu??..Alışkanlıklar zamanla mı oluşur yoksa ihtiyacların yogunluğuyla mı?..İçip içip delicesine eglenmek hayata karşı kazanılmış bir zafer midir yoksa basitlik anı mıdır??..Uyandıgında eger ne kadar eglendiğini hatırlayamıyorsan, cevrendekilerin olanları sana hatırlatmaya calısması, seni utandırmalı mıdır yoksa daha da cok güldürmeli midir??..Hatırlatmaya calışanlar ne kadar doğrudur peki senin için?
Peki insan butun bu cevapsız sorgulamalarına ragmen yinede mutlu mudur yoksa sadece kendini mi kandırmaktadır??..

Tek taraflı degildir hayat..Ne tek bir soru vardır ne de tek bir cevap..Aynı soruyu sorup farklı cevaplar,farklı cevaplarla aynı sorular cıkar karsımıza..Herkes kendi penceresinden de haklıdır üstelik..Sorular mutsuz etmeye basladıgında, derin bir nefes alıp, fonda güzel bir sarkı, hayatın en güzel anını düşünürsen eger kalmazki geriye o an dışında, o an'a dahil olmayan etkenler..

Korkma!! Hepsi gececek!! Bir gün butun cevaplar bulunacak..Hemde hepsi kendine göre doğru olacak..Korkma!! Bir gun butun bu sorgulamalar bitecek..!!

11 Ocak 2010 Pazartesi

Eskiden

Zaman akarken ve biz kendimize anılar yaparken, aslında ne kadar da degişmekteyiz..
Eskiden heycanla giderdim okula..Ne 6da kalkıo oluşum ne de sabah trafigi huysuzlaştırırdı beni..Simdiyse 10dk mesafedeki yere gitmekten kaçıyorum..Gözlerimi açmak istemiyorum öglen vakti bile olsa..
Eskiden güvenirdim insanlara..Ben kendimi ne kadar paylaşırsam o kadar dost oluruz sanırdım..Simdiyse güvenme oyunu oynar oldum..Bana yapabilecekleri en buyuk kötülükten bile korkmaz oldum..En buyuk kötülük ne ki zaten??..
Eskiden vapura binmek bile eglencemdi benim..Simdi ne yaparsam yapayım hep sıkılıyorum..O sıkıntıdan bir türlü kurtulamıyorum..Eskiden arkadaslarla buluşup eglenirdik..Şimdi buluşup beraber sıkılıyoruz..

Eskiden hiç bitmeyecek diyerek başlardım ben..Simdi nasılsa bitecek diyerek başlamak dahi istemiyorum..

10 Ocak 2010 Pazar

Sıgınmak mutlaka

Herkesin vardır bir sıgınagı bu dunyada..Kendini dinlemek, yaralarını sarmak yada sadece yalnız kalmak icin saklandıgı bir sıgınak..Kimine göre bu bir kişidir, kimine göre bir yer..Kimine göre de fazla uzaklaşmaya gerek kalmadan gittigi kendi içindedir bu sıgınak..

Bir kişiyse eger sıgındıgınız, onun yanındayken kimse zarar veremez size..Butun sorularınızın cevapları ondadır..Siz daha neye kızdıgınızı bilmeden, o sizin neye kızdıgınızı bilir..Ya da siz daha neye üzüldügünüzü bilemezken, o sizin neye üzüldüğünüzü anlar..Düzeltir ne varsa sizi rahatsız eden siz daha farkına varmadan..İçinize bir anda anlam veremediginiz bir mutluluk dogar..Ama dikkatli olmakta lazım, eger bir kişiyse sizin sıgınagınız nasılsa gidecektir bir gun..Nasılsa yalnız bırakacaktır sizi..Sıgınaksız..

Bir yerse sizin sıgınagınız, ordayken kimse dokunamayacaktır size..Kimse bilmeyecektir nerde oldugunuzu..Dedim ya orası sizin..Bagıra cagıra aglasanızda, kahkahalarla gülsenizde kimse bilmeyecektir..Ordaki yalnızlıga sıgınmak iyi gelecektir size..Ama dikkat edin bir gun baska biride kesfedebilir orayı..Ya da yıkabilirler basınıza..Kalırsınız sıgınaksız..

Eger 'ben kendime yeterim ne baskasına ne de bir mekana ihtiyacım var.' diyorsanız bu sefer kendi icinize saklanacaksınız..Ya yüreginizin ya da aklınızın bir kösesine..İçiniz sonsuz..İçiniz sınırsız..Ruh haliniz nereyi istiyorsa o köseyi secebilirsiniz kendi içinizde..İnsanlara belli etmek durumunda da degilsiniz hem..Kalabalıklar icinde bile orda yalnız kalabilirsiniz..Dısarıya gülerken, içeriye aglayabilirsiniz..Kimse farketmez..En güzel tarafı bu..Bir yandan normal insanlar gibi davranırken, bir yandan yaralarınızı sarabilirsiniz, kendinizi dinleyebilirsiniz..Ama dikkatli olun yinede..Bir gun karsınıza biri cıkar..'Evet' dersiniz 'Aradıgım insan bu..Yanında huzur buldugum, mutlu oldugum, ben konuşmadan söyleyeceklerimi bilen bu.' dersiniz..Ya onu sıgınagınız yaparsınız ya da sıgınagınıza girmesine izin verirsiniz..Yapmayın..Sakın o kadar güvenmeyin..Dedim ya sonunda gidecektir..İki durumda da gittiginde yine sıgınaksız kalacaksınız..'Gidecek yerim yok' diyeceksiniz..Sıgınagınıza aldınız ya artık orasıda baskalaşmış olacak..Tanımayacaksınız ordaki kendinizi..Olmayacak..Ne yaparsanız yapın olmayacak..Eger o insanı sıgınagınız yaparsanız bu sefer içinize donmek cok zor olacak..İçinizde küsmüş olacak size..Hem kalbiniz kırık, hem kendinize küskün olacaksınız..Yapmayın..Sakın o kadar güvenmeyin kimseye..

E o zaman napmak lazım?.. Bu sıgınma istegini nası köreltmek lazım..Nasılsa herkes gidiyor ya da unutuyor hem her yer de yıkılabiliyor Napmak lazım?..İisimi bir tarafınızı sakın göstermeyin digerlerine..Bozmalarına izin vermeyin sakın o parçanızı..Değiştiremesin insanlar ve yaptıkları sizin o küçücük parçanızı..O parçanız hep sizin olmasını istediğiniz gibi kalsın..En büyük dostunuz o parçanız olsun..Sakın küstürtmeyin onu kendinize..Küçücük olsa da o parçanız, en güçlü yeriniz aslında orası sizin..Dagıldıgınızda sizi toparlayacak olan o parçanız..Zor gununuzde yanınızda olacak o parçanız..Sizden baskası yapamaz bu yardımı size..O ufacık parçanızdan baska kimse sonsuza kadar sarmaz yaralarınızı..Ondan başka kimse gülmez sizinle ölümüne..Ondan baska kimse sinirlenmez sizi üzenlere..

Cünkü bir gun herkes mutlaka gider ve siz tutamazsınız..Sadece o parçanız kalır sizinle eger bozmalarına izin vermezseniz..

8 Ocak 2010 Cuma

Hosgeldin kendim!!

Guldurmeceler, eglenmeceler arasında kaldım ben bu aralar..KOnuşmuyorum ciddiyetten..Paylaşmıyorum kimseyle derinden..Zaten anlatsam anlarlar mı?..Kafa yorarlar mı cümlelerime?..Boyle olunca daha bir vukuatsız geciyor hayat..Düşünmeyince daha az isyan ediyor insan..Galiba diger insanlar bu yüzden bu kadar düsünmemeye odaklamışlar kendilerini..Demekki kolay oldugu için boş ve mantıksız kalmayı seviyorlar..Ne kadar anlamlı tartışılır..Ben yeni keşfettim bu hileyi hayata karşı, ama daha ne kadar devam edebilirim bilmiyorum..Fazla surmez bende bu durum..

Anladımki düşünmemek insanda degisik bi kafa yapıyor..Oda güzel..Ama hayat bana öylede geçmez..Değişik triplerdeyim bu aralar..Bu da gecer..Baska kimliklerin arkasına saklanmak yeni görüşler kazandırıyor insan karakterine ama bundanda sıkılırım zamanla..Kendime donerim sonra..Düşünmemeye ragmen daha tecrubeli daha akıllı daha mantıklı olarak..Kendim olarak kendimlede mutlu olurum..Hatta hoşgeldin derim kendime..

'Hoşgeldin kendim..Bende seni bekliyordum.'

6 Ocak 2010 Çarşamba

Neden unutuyorlar??

Yine bir sise daha devrilmis benden tarafa dogru..İzmaritlerde cabası..Mutlu baslamıs bugun kahvaltı hayaliyle..Yine yapılcak isler var fakat gözde buyumuyor bu sefer..Bugun eziyet gelmiyor bana, dostlarla gecen bir gecenin ardından..Unutanlar unutuyor kalan saglar bizimdir..Neden boyle yapıyor insanlar?..Neden unutuyorlar??..
O kadar sevmemisler mi yoksa??

5 Ocak 2010 Salı

Bozdum dengesini dunyanın

Uzagındayım dunyanın ben buaralar..Uzagındayım insanların..Ya ben yanlış yerde dogmusum, yaptıklarım fazla geliyor insanlara 'AAA kıza bak' diyorlar, ya da hepsi fazla normal, fazla ikiyüzlü..

Rezilim belkide ben...Ölümüne rezil..Yinede üstünüm birçoklarından..Beni hatalarımla kabul edebilenler var yanımda..Yanımda olmayanlar konuşmakta rastgele..Sanki hakları varmıs gibi yargılamaya..Oldugum gibi davranıyorum..Oldugum gibi kabul ediyorum kendimi..İnsana ait hatalarımı oldugu gibi kabul ediyorum..

Ne karşı gelebiliyorum insanların ikiyüzlülüğüne, ne de uyum saglayabiliyorum..Fazla normale gelemiyorum..Deli olacak yasadıgın hayat..İz bırakacaksın..Uyumlu olmayacaksın hayatla..Dengesiz olacaksın..Hayatın dengesini sen bozacaksın..Bırakacaksın seni tutan degerleri..Kendi dogruların olacak..Kötü hissetsende kendini, bazen desende 'COk abarttım bu sefer' üzülmeyeceksin, yargılanmaktan korkmayacaksın..En azından kendin olacaksın..Kendin oldugunu bileceksin..Bazen yanlış ifade edeceksin kendini..Yanlışlarından yola cıkarak yargılayacak insanlar seni..Dogruları hatırlamaz kimse zaten..Seni ele geçirmelerine izin vermeyeceksin yinede..

Egleneceksen sınırın olmayacak eglencede..Sapık gibi egleneceksin..'Allah kahretsin' desende sen olacaksın pişman olan, eger hissediyorsan pismanlık..Senden baska kimsenin sölediklerini takmayacaksın..

Üzüleceksen korkmayacaksın ucurumlardan asagı düşmeye..Sınırlarda dolaşacaksın hep.. Ayagın takılıp tökezlesende hatta düşüp paramparça olsanda..Nasılsa toparlanacaksın..Sonunda kendin oldugunu bilirsen koymayacak basit insanların basit yorumları..Basitlikler ele gecirmeyecek seni..

Sinirleneceksen tutmayacaksın içinde sinirini..Seni yawas yawas zehirlemesine izin vermeyeceksin..Cıkartacaksın icinden..Gerekirse zarar vereceksin kendine yada digerlerine..

Konusacak insanlar..Sen ne yapsan konusacaklar..Asla yetmeyecek ne kadar dogru oldugun..Hep yargılayacaklar..İzin verirsen hep yoracaklar..İzin vermeyeceksin..

İzin verirsen degisen sen olacaksın..Neden bunu kendine yapasın??..Ben, beni değiştirmelerine izin vermemeyi seciyorum..Darısı sizlerin basına..

3 Ocak 2010 Pazar

Saat sabah

Saat sabah olmuş yine..Ben kaçırmışım o ayrıntıyı..Benim suçum degil..Panjurlarımın sucu..Evet ben kapadım onları daha bu eve ilk tasındıgımızda, ama olsun açılsalardı..

Elimdeki damga unutmak istediklerimi hatırlatıyor bana..GEçmiyor..ÇIkmıyor tıpkı yüregimdeki damga gibi..Yüregimde damgalanmış..Aklım onla da dalga gecer olmuş..

Yine katil olma potansiyelimin oldugu bir gun baslamış..Alçak panjurlar..Onların sucu..Aslında benim için hala dun..Uyuyup uyanmadan giremiyorum ben yeni gune..Tıpkı geri sayım yapmadıgım zaman yeni yıla giremedigim gibi..Ben hala 2009dayım..Girmicem inatla 2010'a iste..Yaslanmıcam..Bu sene dogumgunumude kutlamıcam..
Reddediyorum populer kultur olaylarını ben bugun..

Ozet olarak sacmaladım öle kendi kendime an itibariyle..

Biri ve digeri

Baska bir insan olmak istiyorum ben bazen..Hiç hata yapmayan..Hiç pişman olmayan..Kimine yada birilerine göre dogru degil, herkese göre dogru olan biri olmak istiyorum..

'Ubermensch' olmak istiyorum ben bazen..Bu kavrama ulaşmaya calışarak nefes aldım ben hep,ama hep tökezledim..Tam 'evet yaklaştım' dedigim anda hatalar hataları kovalar oldu..'Kendi düsen aglamaz' demişler..Tamam öyle ama yinede uyuyamıyorum işte..Gözlerim acısa bile uyuyamıyorum..Düşüncelerim susmuyor..Karman çorman oluyorlar..Karman çorman ediyorlar benide..

Utanıyorum ben yaptıklarımdan bazen..Oyle hemende geçmiyor..Benim kendim olarak bile sindirmem gerekiyor..Her seferinde bir ders alıyorum aynı şeyleri tekrarlamamak adına..Yinede kendimi farklı yerlerden vurmanın yolunu buluyorum..Aslında hiç kimseden aşırı bir tarafım yok..Ama herkesten cok ben kızıyorum kendime..Herkesten cok ben eleştiriyorum kendimi..Sanki 2 kişiyim ben, biri digerini hep azarlıyor..Digeri yaramaz..Digeri uyuyamıyor..Utanıyor..'Allah kahretsin' diyor..Biriyle digeri hiç barışmıyor..En kötü kavgalarım biriyle digeri arasında oluyor..Biri rahat vermiyor..Digeri yoruluyor..

Gitmek istiyorum uzaklara ben bazen..Yeni bir hayat en baştan..Yeni arkadaslar..Yine yeniden insanlara tanıtmak istiyorum kendimi sevapsız, günahsız..Bilmesinler istiyorum benim bilmelerini istemediklerimi..Yinede saklayacagım bir sey olmasın ortada..Oldugum gibi görüneyim..Bozulmasın hiç çizgim..Oldugum gibi görsünler beni..Yargılamasınlar..

Yokolmak istiyorum ben bazen..Ortadan kaybolmak..Odamdan bile cıkmamak..'Kim özler?' diyorum sonra..'Kim yoklugumu farkeder?'..Yapıyorum bazen..Odamın duvarlarına sıgınıyorum..Telefonum calıyor sonra..Cevapları bulmak bile yetmiyor..Hiç tatmin etmiyor hemde..Cıkıyorum sonra sokaga..Gülüyorum herkese..Herkesten cılgın oluyorum..Herkesten cok egleniyorum..Herkesten cok hikayem var anlatacagım ilerde cocuklarıma..

'Anı olsun' mantıgıyla hareket ediyorum ben bazen..Sonradan çatışacagımı bilsemde kendimle..Rahatsız oluyorum sonra kendi anılarımdan..Yanımda bir 2. kişi varsa gülerek anlatıyorum..Sanki gurur duyarmış gibi sacmalıklarımdan..Yalnız kalınca öyle olmuyor..Öyle kalmıyor..

Biriyle digeride pek yalnız bırakmıyor aslında beni..
Artık biriyle digeri barışsın istiyorum..Kavga etmesinler benim yüzümden..Onlara bahane vermekten yoruldum artık..